Lezersvragen

Wij hopen dat wij daar nooit van beschuldigd worden. Het is een spelletje dat mannen spelen. ‘Wat kunnen we nu weer eens verzinnen wat dit jaar niet meer politiek correct is en wat volgens jaar wel?’
Proberen elkaar de loef af te steken met slimmigheidjes die niet altijd boven lomp uitsteken. Een slimme man is zelden een goede man. Een slimme man die goed is kan je herkennen aan zijn bescheidenheid, zijn welopgevoedheid en verborgen klasse, maar dan noem je hem niet slim, maar voorbeeldig-intelligent, een ware gentleman.

Politiek is een mannenzaak, een uitvinding van de mannenlogica waardoor politiek nooit in balans kan komen. Het is altijd verdeel en heers en de andere partijen zijn altijd fout en snappen er niets van. ‘Wij kunnen het beter, want wij hebben gelijk; echt waar’.
De basis van mannenpolitiek is liegen en verdraaien, de ander zwart maken en kiezers paaien die niet bij je partij horen. Het is hopeloos, er is geen oplossing. Dus wij ware vrouwen hebben geen plaats in de huidige politiek.

Maar wij voelen natuurlijk wel in welke richting een oplossing ligt. Ware vrouwen zijn verliefd op het geheel, dromen van vrede en eenheid, werken voor evenwaardigheid, voor iedereen.
Wij zien de onuitputtelijke rijkdom van het geheel, de onstopbare groei die op waarden, menselijke waarden is gebaseerd, de oneindige inventiviteit van de mens, de ontelbare dingen in ons die nog moeten ontwaken, de onmetelijke krachten die ons wachten aan de horizon.
Voor ons kan er maar één soort politiek bestaan: een eenheids-politiek, een eenheidsvertegenwoordiging, waarin iedereen vertegenwoordigd is, waarbij iedereen anders mag zijn om onze samen-leving te verrijken.

Wij zijn een land van vrijheid, doorweven van vrijheid, gebouwd op vrijheid, we zijn een gidsland van vrijheid. Als het ergens kan beginnen dan is dat bij ons. Wij kunnen het voorbeeld worden van vrijheid voor de gehele wereld. Ware Politiek uitvinden.

De oorsprong van het boek ligt nog net in de vorige eeuw. Eén van ons opperde om op zaterdagochtend een Indiase filosofie klas te organiseren. Een klas die antwoord zou geven op ‘Het Grote Waarom’ in al haar facetten.
Met drie vrouwen en drie mannen startte de klas. Een klas van drie uur, die kon uitlopen tot zes uur.
Om en nabij de 3000 uur klas zijn wel aan dit boek vooraf gegaan. Het karakter van de klas verschoof in de jaren steeds meer naar psychologie. We bestudeerden vragen als ‘Wat zijn waarden’, ‘Wat is vrijheid’, ‘Wat is depressie’, ‘Wat is rancune’, ‘Wat is weerstand’, ‘Wat is geluk’, ‘Waarom is negativiteit gemakkelijker dan positiviteit’. Maar we bespraken ook wel eens de problemen van de wereld. 

Openheid, waarheid en eerlijkheid waren grondthema’s in de klas.

Toen Wikileaks aan de horizon verscheen, was dit voor ons een teken aan de hemel. Tijdens de eindejaar telling eind 2010 ontstond het idee om een Women-leaks te beginnen: ‘laten we openheid geven en de mannen vertellen hoe dat nou zit met die vrouwen, hun vrouwen.’

We spraken af om voorbeelden van vrouwentrucjes en van vrouwenlogica te verzamelen. Veel leverde dat niet op en moesten we wachten op een inspiratie doorbraak.
In juni 2011 was daar opeens het idee van het Paradijs en daarmee de nieuwe titel. Het hek was van de dam en het ging sneller en sneller, maar ook beter en beter.
Op een bepaald moment is het boek zichzelf gaan schrijven en vielen we van de ene verbazing in de andere. Om met Bommel te spreken: ‘We wisten niet dat wij het Ware Vrouw zijn in ons hadden’.

Het avontuur van de Ware Vrouw heeft ons overgenomen

Wij zijn vrij, vrij zoals dichters die ook van alles met de taal mogen doen. Dus als wij iets met een taalfout, spelfout of rekenfout mooier, of beter, anders kunnen uitdrukken dan kunnen we dat niet laten.

Onze stijl is bedachtzaam. Je kunt niet door de tekst heen racen, want dan struikel je geheid en moet je weer opnieuw beginnen aan je zin. Hapklare en magnetron zinnen zijn leeg van betekenis. Onze stijl is biologisch. Krom mag, een vlekje is interessant, een boekenwurm is toch het leukste wat je tegen kunt komen?

Vaak speelt eenzaamheid, verdriet en depressie een grote rol en dat zijn onderwerpen die in het boek op meerdere plaatsen opduiken.

Elke persoon is uniek en de blije boodschap in het boek kan je aan het denken zetten. Misschien wel zo lang aan het denken zetten dat je vergeet dat je genoeg hebt van het leven, vooral omdat er maar één is zoals jij.

Met extra hulp van een toepasselijke voelgel tegen eenzaamheid of verdriet en depressie, kun je de bodem uit het probleem halen. En wie weet zal een gezonde drang tot leven je herveroveren.

Wij memoreren alleen onze ervaringen, wij vertellen wat we intuïtief zien en voelen. Herken je je erin, roept het iets wakker, ben je geraakt, emotioneert het je … helemaal prachtig.
Als je het op de mannenmanier met mannenlogica wilt bekijken ook prima … maar daar is het niet voor geschreven. Vergelijk het met: je koopt in je enthousiasme een sport-cabrio en je komt thuis en merkt dat je gezin er niet in past.

Vanuit contact met de toekomst 😉

Je wilt het in de woorden vinden maar die woorden zijn er om je naar de ervaring te leiden. Wij proberen de ervaring te beschrijven. Wegwijzers te plaatsen met liefst voor jou onbekende bestemmingen.

Een ware vrouw is een ervaring, niet een idee! Niet iets wat we verzonnen hebben. Wij voelen, voelen ons een weg naar de Ware Vrouw. Het is een ‘Work in progress’.

Wij komen van heel verschillende achtergronden en vertellen in ons verhaal, elk de weg die we gegaan zijn naar de ware vrouw in ons. Uiteindelijk kun je zeggen dat de ware vrouw in ons, onze gids was vanaf het begin van ons leven, echter -zo goed als- onzichtbaar voor onszelf.

Mensen die cynisch zijn hebben vrijwel altijd een gebrek aan levensenergie. Ze hebben weinig motivatie of hebben hun motivatie voor hun leven verloren. Cynisme is een masker of een compensatie. Het verbergt een verdroging.

Ons boek is juist de beste motivatie om daar iets aan te doen. Ontwaak, ontwaak voor je zelf, je leven en maak van je pad een mooi levenspad vol verrassingen en ontluikingen.

In het boek leggen wij uit dat de andere kant van vrijheid, individuele vrijheid (die begon in de Hippietijd) een toename van geweld is. De grenzen worden opgezocht en stap voor stap positief verlegd, maar niet zelden ook in negatieve zin.
Het gaat samen met wat wel ‘de revolutie van groeiende verwachtingen’ wordt genoemd. Als de maatschappij niet weet te voldoen aan de groeiende verwachtingen dan groeit de frustratie, het gevoel dat er geen recht wordt gedaan en men niet gehoord wordt.

Graaien aan de top, woekerpolissen en wurghypotheken, verlies aan koopkracht door de bankencrisis, de onzekerheid over onze pensioenen, multinationals die geen belasting betalen, het gebrek aan luistervermogen in de politiek, zijn allemaal foute signalen aan die groeiende groep. Die voorbeelden zetten de zaak op scherp in de perceptie van die groep. Zeker wanneer hervormingen als onvoldoende aanvoelen of zelfs achterwege blijven. De hele samenleving blijft in onzekerheid achter. 

Al deze gebeurtenissen geven de indruk dat de machthebbers niet koosjer zijn en zij snel met maatregelen moeten komen om vertrouwen terug te winnen.
En dit keer, vertrouwen dat gebaseerd is op eerlijkheid en hoge waarden. Wij ware vrouwen kiezen partij voor ieder en elk bedrijf dat het waarlijk goed voor heeft met een ieder op deze wereld, en meedoet met het Cradle-to-Cradle principe om de aarde groen en duurzaam te maken en te redden van vervuiling en over-gebruik van natuur en materie.

Een ander bijverschijnsel van groeiende individuele vrijheid is de dreig- en treiter-cultuur die sterk in opkomst is. Hierbij vinden personen dat ze in hun recht staan om anderen te bedreigen, te treiteren, emotioneel of zelfs lichamelijk pijn te doen. Achter dit recht zit een verlangen anderen te laten boeten voor de pijn die hen is aangedaan.
De parallel met een terroristische houding is groot. Jij wilt je mening, je standpunt aan anderen opleggen op straffe van … ‘Doe je niet wat ik wil dan … Je moet mijn zin doen of anders …’
Opeens ontdek je dat je als eenling extreme macht kunt uitoefenen, en voor je het weet ben je een consument terrorist of consument dictator die wel eens zal vertellen wat goed is en hoe je je dient te gedragen.

Er is volgens  ons, voor iedereen, maar één weg uit deze escalatie: kiezen voor eerlijk, voor harmonie, voor delen, voor samenwerken, kiezen voor waarden en echte oplossingen. 

Onze economie is gebaseerd op concurrentie en competitie en dat is niet zomaar voorbij. Veranderingen zijn er altijd. Elk bedrijf moet innoveren om te kunnen blijven bestaan. Wat wij willen stimuleren is dat vrouwen hun geld bewust(er) gaan uitgeven. Veel minder aan ondoordachte spullen en heel veel meer aan Cradle-to-Cradle kwaliteit producten, ecologische producten, biologisch voedsel, producten die geen belasting zijn voor onze gezondheid, ons milieu, onze aarde.
Het geld dat je uitgeeft wordt niet minder. Je verandert alleen waar je het aan uitgeeft.
Niet meer aan een auto die past bij je imago en status, maar aan een elektrische auto die goed is voor milieu (CO2) en gezondheid (geen uitlaatgassen!). 

En nee, mannen, jullie mannenlogica maakt op ons geen indruk, want uitlaatgassen en fijnstof zijn gewoon niet goed voor onze gezondheid. Punt. Je zult het moeten doen met de VroemVroem app!

Het geld wat je over hebt gebruik je om je hypotheek af te lossen en je vrij te maken van het risico met de banken, of om in mooie groene projecten te stoppen.

Een Ware Vrouw heeft haar angst en onzekerheid overwonnen en wil actief meedoen met de vooruitgang van de wereld.

Wij zijn voor lokale productie en producten hetgeen weinig vervoer betekent en meer bewuste productie, meer betrokkenheid. Het is veel beter als we ‘locavoor’ worden. 

Wij zijn voor (kleine) lokale banken zodat je weet dat er geen miljarden ‘verdwijnen’ in foute financiële producten of megalomane projecten, en je spaargeld bovendien in Nederland groen en duurzaam belegd wordt.

Wij zijn ook voor vriendenkringen en vriendinnencirkels waarin je deelneemt om elkaar te helpen, te stimuleren, te (h)erkennen. Je kunt gezamenlijk dingen aanschaffen en gebruiken, je kunt gezamenlijk eigen projecten opzetten en financieren, je kunt elkaar geld lenen waardoor het geld aan rente en bankkosten die je normaal aan de banken doneert, binnen de vriendengroep blijft.
Bedrijven kunnen hetzelfde doen. De Boerenleenbank is vroeger zo begonnen – rijke boeren leenden aan armere boeren – en was lang succesvol met die formule omdat bij een slecht oogstjaar de bank rentebetalingen en aflossingen opschoof naar een goed oogstjaar. Tegenwoordig is die betrokkenheid grotendeels losgelaten.

Het is goed om weer contact te maken met elkaar en producten (en diensten) te ontwikkelen en te kopen waarmee we contact kunnen hebben. De maatschappij gaat langzaam in de vernieling door te grote concentraties van macht die het niet goed met ons voor hebben. We moeten terug naar waar wij als mens weer centraal staan.

De zoektocht van de mens naar perfectie, ware waarheid, pure vreugde en het geheim van onsterfelijkheid, zal altijd opnieuw opbloeien als de maatschappij teleurstelt. De vrijheid van de Sixties heeft ons wakker gemaakt voor het bestaan van het individu. Gehoorzaamheid aan Kerk en Staat werden ingewisseld voor individuele vrijheid en verantwoordelijkheid. De Staat creëerde op zijn beurt de verzorgingsstaat en wel voor iedereen. Leve het individu.
Er was echter een keerzijde: de Egoculcratie. Een slangetje onder het gras? Ons ego kreeg een grotere en wijdere stem en macht. Niet meer het gezag van de Kerk en van de Staat moesten ons ego in toom zien te houden, maar wij zelf kregen die verantwoordelijkheid. De net-opgevoede mensen van die tijd bleven het redelijk netjes doen, maar nu blijkt dat de volgende generatie niet het hoofd heeft kunnen bieden aan de zoete verleidingen.
Zelfs de top heeft het voorbeeld gegeven van ieder-voor-zich-graaien. Onder het mom van aandeelhouders die tevreden gesteld moeten worden en bedrijven die ons land massaal de rug zouden toekeren, kon men aan het rommelen slaan met cijfers, de klant in het geheim oplichten, de consument en het milieu vergiftigen, goede ontwikkelingen blokkeren en ongemakkelijke informatie achter houden. Allemaal in ons belang?
Als fouten en schandalen becommentarieerd moeten worden, wordt vaak gezegd: ‘Het gaat ook heel vaak goed’. Alleen wordt vergeten de zin af te maken: ‘want het komt meestal niet uit.’

Klokkenluiders zijn de geuzen van deze tijd, de helden van nu. Ze horen gevierd te worden, beloond voor hun opofferingen. Zij vertegenwoordigen het geweten van onze tijd.

Wij willen graag dat ons boek gelezen wordt door elke vrouw die ontevreden is over haar leven en/of de wereld om haar heen, de maatschappij wil helpen te veranderen.
Wij horen niet in een hokje gestopt te worden, elk mens is uniek en wil juist niet erkend worden als categorie, als samengevat gegeneraliseerd item, als soort of sub-onderdeel.
Al die beschrijvingen, al die indelingen zijn pogingen iets te begrijpen, een iets wat je ervaren moet. De Ware Vrouw is een ervaring, een innerlijke ervaring, ver weg van alle uiterlijkheden die wij de opgetuigde kerstboom noemen of de constructie die we ‘ik’ noemen.

Je ‘ik’, jezelf van buitenaf beschrijven is iets heel anders dan wie je bent, dan je zijn van binnenuit te ervaren.

Als je ontevreden bent met je leven, met de wereld om je heen en je wilt daar iets aan veranderen dan is de eerste stap dat je begrijpt hoe het in elkaar zit en hoe het zo heeft kunnen komen. Als die tegenstellingen je niet duidelijk zijn en ze in elkaar overlopen tot grijs en je fout gaat betitelen als ‘kan ook weleens goed zijn’ dan loop je de kans dat je positief en negatief door elkaar gaat halen. En daarmee heb je gelijk de crux van het probleem: je weet niet wat goed en fout voor je is. En omdat we het met z’n allen doen is elke oplossing pappen en nathouden, een compromis tussen goed en fout en is harmonie met het Geheel onmogelijk, onhaalbaar. We blijven botsen met alles en vooral met elkaar. En als wij dat constateren dan is het antwoord: ‘Dat kan niet anders, dat zal nooit veranderen, het is nu eenmaal zo, we moeten het accepteren’. Wij aspirant ware vrouwen zeggen echter: met jullie (mannen)logica is het schier onmogelijk, maar met vrouwenlogica kunnen we goed en fout wel juist onderscheiden en eenvoudige oplossingen voorstellen. Het verschil tussen ons en die mannen is: wij zeggen, beweren, beredeneren niet dat iets niet kan. Als je iets kan verzinnen dan kan het ook, zegt onze vrouwenlogica. Naïef hè?’

Het is een taboe en we hebben met elkaar afgesproken dat die woorden niet, en zeker niet licht gebruikt mogen worden. En dat doen wij ook niet.

Wij zijn voor eerlijkheid en openheid en daaruit komt voort dat wij zeggen wat iedereen weet, dat de consument die een woekerpolis krijgt aangeboden, bedrogen wordt. En dat de instantie die zegt dat die polis goed is voor jou, simpelweg liegt. Het is geen beschuldiging, het is een vaststelling van een feit.
Dat instanties, als de Kerk, de banken, de politici, je iets willen doen geloven is een feit.
Dat geloven – je geloof in iets – niet altijd overeenkomt met de werkelijkheid is geen sprookje. Mensen verliezen hun vertrouwen in de politiek, de overheid, de banken en verzekeraars, de grote bedrijven omdat ze sprookjes vertellen, omdat het niet waar blijkt te zijn wat ze hebben beweerd, omdat beloftes niet worden nagekomen.

De haat, de verruwing, de frustratie, het schelden, het geweld, het tegen-stemmen, komt toch niet uit de lucht vallen, kan toch niet ongerelateerd zijn aan de machthebbers, de bepalers in onze maatschappij? We kunnen naar de Macht blijven opkijken en onze angsten sussen met het geloof dat het best wel goed zal komen en de motieven echt zo slecht niet zijn, maar wij kunnen er ook voor kiezen om zelf niet meer mee te doen met alle niet koosjere spelletjes. Verander de wereld – beter verander de maatschappij – door een eerlijk en goed mens te worden en foute dingen niet meer te steunen en te ondersteunen.
Geld is de Grote Afgod geworden, wij ware vrouwen kiezen voor geld als instrument van creativiteit. Elke euro in onze handen kan gaan naar dingen die onze gezondheid verhogen, die ons welzijn verbeteren, die onze vrijheid uitbreiden, die de ander de kans geeft zijn creativiteit te ontplooien, die opbouwt en samenwerking mogelijk maakt en vergroot. Van uiterlijke naar innerlijke euro?