Uiterlijke stilte is fijn en weldadig en kun je ervaren in de natuur of met een goede isolatie en oordopjes. Innerlijke stilte is echter uiterst zeldzaam en uiterst moeilijk te bewerkstelligen. Normaal gesproken is een yoga-beoefening van jaren nodig om ons hoofd tijdens meditatie wat stiller te krijgen. Controle over onze gedachten is voor velen van ons een onhaalbaar doel gebleken, om maar niet te spreken van het ideaal van het stoppen van al onze gedachten. Elke gedachte lijkt een volgende gedachte op te roepen en voor je het weet zit je in een gedachtentrein of in een carrousel van gedachten.
In Yoga leren we dat gedachten van buiten komen en je hoofd als een zeef is waar 'jouw' gedachten doorheen komen. Door gedachtengroepen te weigeren kunnen we het aantal gaatjes reduceren en wordt ons hoofd stiller omdat carrousels van gedachten niet meer geactiveerd worden. Maar het blijft een lang proces en vraagt veel oefening.
De voelgel Innerlijke Stilte kan je echter helpen om dat lange proces in te korten en de gedachtentreinen te stoppen voor ze beginnen door een innerlijke stilte in jezelf te activeren.
Enige uitleg kan helpen het te begrijpen. Wij leven aan de oppervlakte van ons wezen, van wat we onszelf noemen. Een oppervlakte waar onze gedachten en gevoelens op geprojecteerd worden zodat wij ze kunnen ervaren en onszelf kunnen ervaren. Door opvoeding en onderwijs wordt ons geleerd enige controle over onze gedachten en gevoelens te krijgen, maar het blijft dat volledige controle voor vrijwel niemand haalbaar is. Op dezelfde manier als dat wij geen bewuste toegang hebben tot lichamelijke processen, zijn we ons onvolledig bewust van welke willen onze gedachten en gevoelens sturen. Wat nu als er een innerlijk bestaat dat alles in ons observeert? Een innerlijk dat alles ondersteunt, net zoals het innerlijk van ons lichaam alle lichamelijk processen ondersteunt. Het is dan een innerlijk dat weet.
De voelgel Innerlijke Stilte kan je helpen om dat innerlijk te ervaren. Dat innerlijk, dat in Yoga de Purusha wordt genoemd, is ons innerlijk zelf dat observeert en ondersteunt, maar tegelijkertijd alles zijn/haar eigen gang laat gaan. Het is echter zo dat als ons innerlijk de ondersteuning van iets terugtrekt of intrekt, dat dat iets geen levensvatbaarheid meer heeft en uit ons leven zal verdwijnen. Je kunt daarom zeggen dat de voelgel Innerlijke Stilte je een innerlijke wil kan geven waardoor je kunt gaan kiezen wie je wilt zijn.
Hado Mindfullness producten
Als extra ondersteuning bij het zorgen voor stilte en rust in en om uzelf hebben we ook Hado producten, zoals de Hado halo (te dragen op uw hoofd), de Hado halsketting (te dragen om uw nek) en de Hado buikriem (te dragen om uw buik). Deze producten kunnen zorgen voor stilte in het hoofd, uw gevoel en uw lichaam. Ze lijken synergetisch en versterkend te werken met de voelgels.
Langzaam en heel zachtjes ga ik omhoog en kom ergens terecht waar het heeeeeel stil, heeel licht en echt prachtig is, het is een heel fijne plek. Ik ben enorm blij dat ik er ben. Al het vervelende in me voel ik niet meer, echt niets meer. Alles lijkt stil te vallen. Ik heb het gevoel alsof ik van boven naar beneden ga. Tussendoor verbaas ik me over de schoonheid van alles, het is allemaal zo perfect. Mijn hoofd lijkt uit elkaar te worden gehaald, alsof het uit vier stukken bestaat die losgetrokken worden. Ik voel mijn hart warm worden. Vervolgens ga ik naar mijn solar plexus, waar het lijkt alsof het vrij wordt gemaakt van de vulkanische eigenschappen ervan. Langzaam gaat de stroom naar mijn buik. En ik blijf me verbazen over hoe prachtig en ongelofelijk het licht (de stroom) is en hoe het werkt. De hardheid die ik normaal gesproken voel is er wel maar er is een afstand. De stilte lijkt nog stiller te worden.
Ik heb af en toe het gevoel van saaiheid, omdat er niets lijkt te gebeuren, er gebeurd namelijk niets sensationeels, maar dit ongenoegen lijkt uit mijn buik te komen.
Het is af en toe een bijna droomachtige staat waar ik me in bevind, dit gebeurd een aantal keren gedurende de sessie. Het lijkt er namelijk op dat ik af en toe in een soort van droom verdwijn. Het zijn vrij korte situatieschetsen waar er bepaalde acties gedaan worden. Alles lijkt symbolisch te zijn.
Ik voel me enorm passief, maar op een positieve manier. Een stilte die nergens op reageert. Er is niets, ik ben er zelf ook niet. Ik kan niet meer denken of voelen. Alsof ik "verlamt" ben door stilte.
Ik heb niets meer te maken met wat er buiten me gebeurd. En elke keer kom ik weer in een ander soort droom terecht. Het is erg interessant.
Af en toe voel ik iets dat iets wil. Maar het komt alleen maar langs, het krijgt geen grip.
Het is alsof ik naar mezelf kijk als aanschouwer. Terwijl ik schrijf, zie ik mezelf schrijven, maar het is alsof iemand anders het doet. Hetzelfde heb ik met gedachten en gevoel. Ik zie het langskomen, alles lijkt vertraagd, alsof je naar een film aan het kijken ben van het leven wat je normaal leeft. Het is heel interessant. Ik zie hoe het samenspel van gevoel en gedachten en actie werkt, het heeft een bepaalde volgorde. Het alsof ik zit te kijken naar wat er echt gebeurd, naar een spel van krachten.
Ik voel iets in mijn buik, hierop wordt gereageerd door mijn hoofd, maar niet 1 deel in mijn hoofd doet mee, er zijn verschillende delen die kijken en meedoen, vervolgens komt er een conclusie en ik zie dat het resulteert in een bepaalde actie. En alles heeft zijn eigen niveau van actie.
Je zit echt te kijken naar je eigen leven. Je eigenaardigheden en reacties, en het doet je niets, je ziet hoe het werkt.
Ik merk dat zodra ik in een gedachte meega dat alles wordt verdoofd, al het andere wordt vaag en het geheel valt weg.
Het is alsof onbewustheid wordt ontmaskerd. Het focussen op gedachten en gevoelens maakt je onbewust. Het lijkt bijna op een soort van verdoving. Je ziet het geheel niet meer.
Meestal wordt je meegenomen. Maar nu is alles stil, alle gewoontes zijn stilgezet.
Dan voel ik onder dit alles een subtiele blijheid en enthousiasme, zonder reden.
Ik heb op bepaald moment het gevoel dat ik een soort van spiekbriefje in mijn handen heb, alsof ik weet wat ik normaal gesproken niet weet. Op het briefje staan 5 verschillende functies/formules die ik kan toepassen op het deel wat ik op dat moment aan het aanschouwen was. Het klopt zo ongelofelijk, helemaal perfect. Het is enorm interessant, maar kan het helaas niet na vertellen.
Het is alsof ik hier alles weet en er geen kwestie meer is van geloof en ongeloof, het is gewoon zo. Dit besef was als een reactie op een ervaring die ik die ochtend had, waar ik merkte dat een deel in mij een totaal ongeloof had. Een bijna tegenovergestelde toestand.
Ik kijk naar mijn buik en zie dat er twee stukken oplossen, twee vrij starre gewoontes. Dan lijkt er iets anders weg te gaan in mijn buik, dit deel lijkt eerst nog een dansje te maken. Ook lijkt er een gevoel van grootheid te verdwijnen, een onterecht gevoel van grootheid omdat het beperkt was tot een oranje doos.
Dan zie ik een persoon in me, het is een gast, die ligt daar lekker in bed, ongewassen te zijn, ongewassen lakens. Ik merk dat hij er helemaal niet hoort. Ik weet in 1 keer hoe ik hem kwijt raak, ik hoef hem slechts los te laten en niet meer te accepteren.
Ik zie alles duidelijker en vollediger dan ik normaal gesproken gewend ben.
Af en toe komen er gedachten maar deze krijgen geen grip, ze stuiten zo van me af.
Linksonder in mijn buik komt er een sterk gevoel opzetten. De focus gaat daar naar toe. De afstand die ik hiervoor voelde is hier minder aanwezig. Het deel ervaar ik werkelijker en reëler dan alles wat ik hiervoor heb ervaren. Maar ik kon er naar kijken zoals ik nooit eerder heb kunnen kijken. Er verschijnt een trap omhoog, met het deel als een zwarte bol, onderaan de trap. Ik ga omhoog en zodra ik boven ben lost het deel op.
Ik ga dieper mezelf in en zie iets bij mijn stuitje. Ik ga omhoog en als ik weer terug kom zie ik een stuk uit mijn stuitje verdwijnen.
Ik ben op een grens beland en zie een wezen. Het lijkt de volgende stap te zijn..